از شمع پرسیدم؛
چرا نخ درون وجود خویش را می سوزانی، آب می شوی و گریه می کنی؟!
جواب داد:
من می سوزم و آب می شوم تا محفلی را برای دیگران روشن کنم، و از اینکه شادی و روشنایی را به جمع آنان هدیه می دهم و خدا این توانایی را به من داده است، اشک شوق می ریزم.
سپس شمع روشن شد، و سوخت، و آب شد و روشنایی بخشید. و من تصمیم گرفتم این بار به جای اینکه در نور شمع فقط از خودم و برای خودم بنویسم، برای شمع و از شمع بنویسم.
و دیدم بی خود نیست که پروانه عاشق شمع شده است.
48646 بازدید
2 بازدید امروز
9 بازدید دیروز
30 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian